شپش ماهی یکی از مهمترین عوامل تهدید ساز بر علیه  سلامتی ماهیان زینتی به خصوص کپور ماهیان می باشد . آرگلوس نه تنها به صورت مستقیم می تواند موجب بیماری در ماهی گردد بلکه عاملی است برای بروز عفونت های ثانویه در ماهی های درگیر. این انگل جزو بزرگترین انگل های ماهیان زینتی بوده و با قطری برابر 0.5 الی یک سانتیمتر با چشم غیر مصلح قابل رویت می باشد.

آرگولوس یا شپش ماهی  پس از اتصال بر بدن و یا آبشش ماهی نسبت به تزریق آنزیم های گوارشی  بر روی محل  گزش اقدام نموده و پس از آن با مکیدن مایعات بدن ماهی با استفاده از دهان خرطوم مانند خود از آن تغذیه می نماید.

آسیب ناشی از گزش می تواند محل مناسبی برای حمله باکتری های فرصت طلبی مانند آئروموناس یا سودوموناس گشته و موجبات زخم های پوستی و آبشش را فراهم آورد. البته نباید این نکته را فراموش نمود که آرگولوس خود نیز می تواند مخزنی از باکتری ها و ویروس ها گشته  و با اتصال به ماهی ها آنها را وارد بدن آنها نماید.

علاوه بر آسیب های جسمی بروز استرس ناشی از بیماری می تواند با کاهش سطح ایمنی بدن ماهی مبتلا به بروز بیماری های ثانویه ای مانند سفیدک ، کاستیا کمک نموده و در موارد حاد موجبات مرگ و میر ماهیان شما را فراهم سازد

ماهیان حساس :

گلد فیش ها ، koi هاو سا یر ماهیان آکواریومی به این بیماری حساس هستند  

 علائم :

• مشاهده انگل به صورت نقاط تیره رنگ ( که ممکن است متحرک باشند ) بر روی آبشش ها ، باله ها و اغلب پوست اطراف سر ماهی . شپش ها بیضی شکل بوده و مانند سفره ماهی به بدن ماهی چسبیده و حرکات بسیار سریعی دارند . ضمن اینکه گاهی اوقات می توان آنها را به تنهایی و در هنگام انتقال از یک میزبان به میزبان دیگر درآب مخزن شناور یافت.

• ماهین مبتلا شروع به خارش و مالیدن خود به اشیاء درون مخزن خواهند نمود

• در مراحل پیشرفته ماهی ها بی حال شده و ضایعات موضهی قرمز رنگی بر روی بدن آنها مشاهده خواهید نمود

درمان :

• حذف مکانیکی شپش از روی بدن ماهی با استفاده از پنس فورسپس

• استفاده از حمام  پرمنگنات پتاسیم به میزان 10 میلی گرم در لیتر و به مدت 20 تا 30 دقیقه

• استفاده از پرمنگنات پتاسیم به میزان 2 تا 4 میلی گرم در لیتر در استخر ها

پیشگیری :

•  نگهداری ماهی ها در شرایط ایده آل و بالا نگه داشتن پارامتر های آب

• استفاده از منابع آبی مطمئن در آب گیری مخزن

• قرنطینه ماهیان تازه وارد

نام علمی: Archocentrus nigrofasciatus

نام مشترک : سیچلاید گوره خری یا مجرم

نام انگلیسی: Convict Cichlid, Zebra Cichlid, Albino Convict

سطح مراقبت : آسان. این ماهی برای افراد مبتدی که علاقه مند از ماهیان گوشت خوار هستند بسیار مفید است

اندازه ماهی: تا ۴ اینچ (۱۰سانتی متر)

اسیدیته آب  : ۷ – ۸

سختی آب  : ۱۰- ۱۵

دمای مورد نیاز:  ۲۱تا ۲۷ درجه سانتیگراد

طول عمر:  درصورت نگهداری مناسب ۸ تا ۱۵ سال

منبع / زیستگاه: آمریکای مرکزی ، گوآتمالا،هندوراس، السالوادور، نیکاراگوئه، کاستاریکا

رفتار / خلق و خو: مهاجم . در صورت نگهداری در آکواریوم و در زمان جفت گیری بسیار پرخاشگر می شود

جنسیت:باله های پشتی و مقعدی نر ها تیز تر و بلند تر از ماده ها بوده و پر رنگ تر از آنها می باشند

جفتگیری / تولید مثل: پس از اینکه ماهی ها کوزه یا محل منتخب خود را برای تکثیر پاکسازی نمودند ماهی ماده شروع به تخم گذاری نموده و ماهی نر آنها را به اسپرم خود آغشته می کند.بعد از پایان تخم ریزی ماهی نر و ماده دائما با حرکت باله هایشان سطح اکسیژن را بر روی تخم ها متعادل نگه می دارند .نگهداری والدین شب و روز نخواهد شناخت به طوری که در تاریکی و با کمک حس بویایی به مراثبت از تخم هایشان پرداخته و با کمک باله های لگنی موقعیت آنها را رصد می کنند.معمولا تخم ها بعد از 72 ساعت هچ شده و نوزادان سیچلاید متولد می شوند.

حجم آکواریوم: برای یک جفت بالغ حداقل ۷۵ لیتر آب 

سازگاری : معمولا به خاطر حس قلمرو طلبی و رفتارهای هجومی در هنگام تخم ریزی با هم نوعان خود نگهداری می شوند.

رژیم غذایی : ماهیان کوچکتر و کرم های خونی / دل مرغ و یا گاو و در کل یک رژیم غذایی سرشار از مواد پروتئینی. در کارگاه های پرورش ماهیان زینتی از گرانول هم بهره می برند.

 منطقه شنا: منطقه میانی و یک سوم پایین آکواریوم

ام علمی:  Trichogaster leeri

نام مشترک : گورامی پرل یا مرواریدی

نام انگلیسی : Pearl Gourami, Lace Gourami, Diamond Gourami, Leeri Gourami, Mosaic Gourami

سطح مراقبت : آسان و مناسب برای افراد مبتدی

اسیدیته آب  : 6 - 8

سختی آب  : 5-۱۵

دمای مورد نیاز:  ۲۵ تا ۲۸ درجه سانتیگراد

طول عمر:  ۳ تا ۴ سال

منبع / زیستگاه: جنوب شرقی آسیا(تایلند و اندونزی )

 رفتار / خلق و خو: این ماهی به طور کلی صلح طلب بوده اما نوع نر آن در زمان تخم ریزی ژرشاشگر می باشد.

جنسیت: نر ها پررنگ تر از جنس ماده بوده و باله های آنها بلند تر است.ضمن اینکه زیر فک دهانی نرها نارنجی پررنگ و یا قرمز رنگ است

جفتگیری / تولید مثل: تخم گذار بوده و در آکواریوم های معمولی هم قابل تکثیر می باشد. این ماهی مانند سایر گورامی ها برای تخم گذاری از لانه های حبابی استفاده می کند

حجم آکواریوم: حد اقل ۱۱۰ لیتر

سازگاری : به جز زمان های مربوط به تخم ریزی با اکثر ماهیان گیاه خوار سازگار می باشد.

 رژیم غذایی : گورامی ها همه چیز خوار می باشند. غذا های منجمد ، پولکی ، آرتیمیای زنده و گرانول و... می توانند رژیم غذایی مناسبی برای این ماهی باشند

منطقه شنا: میانه آکواریوم و یک سوم بالایی

آرتمیا (نام علمی: Artemia) جانداری است سخت‌پوست که در آب‌های شور زندگی می‌کند. دریاچه ارومیه در ایران، یکی از غنی‌ترین منابع آرتمیا در جهان شمرده می‌شود. آرتمیا در صنایع پرورش میگو و ماهی مورد استفاده قرار می‌گیرد. در دنیا سالانه بیش از ۲۰۰۰ تن کیست آرتمیا معامله می‌شود و به خصوص از خود آرتمیا یا کیست آن در تغذیه مراحل نوزادی ماهیان، سخت پوستان و نرم تنان و... سود می‌برند.

برای سالها این موجود را فقط به عنوان یک جانور سخت پوست و در محدوده کتابهای جانورشناسی می‌شناختند و در سال ۱۹۳۰ یا ۱۹۳۳ دانشمندی به نام Alvin sealo کاربرد آن را برای پرورش ماهی پیشنهاد کرد.در ۱۹۳۹ ارزش آرتمیا به عنوان یک غذای اساسی در پرورش نوزاد آبزیان شناخته شده بود. در اواخر دهه ۱۹۴۰، با افزایش علاقه به ماهیان زینتی گرمسیری ؛ ارزش تجاری آرتمیا دو چندان شد.از دیگر سو، در سال ۱۸۹۹ دانشمندی به نام Gunther دریاچه ارومیه را بررسی کرد و آرتمیای موجود در آن را همان آرتمیا اورمیانا نامید, ^[۱۰] و ^[۱۱] سپس در سال ۱۹۷۶ دانشمندانی با نام‌های Bowen و Clarck آرتمیای دریاچه ارومیه را دوباره از نظر سیستماتیک مورد بررسی قرار دادند و بار دیگر نام آرتمیا اورمیانا را تایید نمودند. ^[۱۲] در دو دهه اخیر در بلژیک مرکزی تحت عنوان I.S.A یا International Study of Artemia درست شده که در سطح جهانی و به طور وسیع بر روی آرتمیا کار می‌کند.

این موجودات دارای ساختار زیبایی هستند، به همین جهت عروس دریایی نامیده می‌شوند. عروس دریایی، در اعماق متوسط دریا زندگی می‌کند و بین ۱۰ تا ۲۰ سانتیمتر قطر دارد و بدنی چتر مانند و شفاف ژلاتینی دارد. قطر بدن در مرکز چتر و در حاشیه لبه‌ها، نازک است و تعدادی تانتاکول در لبه دارد.

دهان چهار گوش در قسمت وسط بدن قرار دارد که به یک حلق لوله‌ای با مقطع ۴ گوش وصل می‌شود و انتهای حلق به معده ختم می‌گردد که دارای ۴ جیب شعاع است. معده چهار قسمتی است و از این قسمتها، لوله‌های گوارشی یا معدی منشا گرفته و به صورت مجرای شعاعی حلقوی قرار گرفته و مواد غذایی را به قسمتهای مختلف می‌رسانند. در اطراف دهان ۴ بازوی دهانی وجود دارد. در لبه چتر عروس دریایی، تعداد ۸ عدد برآمدگی به فواصل مناسب با هم قرار دارند که این برآمدگی‌ها دارای ساختار حسی هستند و حاوی ذرات شعاعی یا استاتولیتها بوده و نیز ۲ چشم ساده در جدار عضو تعادلی خود دارند.

حداقل دو شبکه عصبی وجود دارد که یکی از آنها تمامی سطح روی و زیر چتر و تانتاکولها را عصب‌دار کرده و جریانات عصبی را به آرامی منتقل می‌کند و در تنظیم حرکات موضعی و متمرکزی نظیر تغذیه دخالت می‌کند. دومین شبکه عصبی، به نواحی زیر چتر محدود شده و جریانات عصبی را به سرعت منتقل می‌کند و باعث تنظیم انقباضات چتر هنگام شنا می‌شود.

شخصات ماهی اندلر:

نام علمی: Poecilia wingei

نام مشترک : اندلر

نام انگلیسی :  Endler

سطح مراقبت : آسان و کمی متوسط

اندازه ماهی: تا ۱.۵ اینچ (۴ سانتی متر)

اسیدیته آب  : ۷ - ۸.۵

سختی آب  : ۱۵-۳۵

دمای مورد نیاز:  ۲۴تا ۲۹درجه سانتیگراد

طول عمر: ۳ تا ۵ سال

منبع / زیستگاه: جنوب آمریکا و تالاب های شمال شرق ونزوئلا 

رفتار / خلق و خو: به طور کلی صلح جو و بسیار کنجکاو هستند . بهتر است برای هر ماهی نر ۲ یا ۳ ماده در نظر گرفته شود

جنسیت: در نرها باله مخرجی که در انتهای شکم قرار دارد تغییر شکل یافته و به شکل لوله ای باریک و کوتاه در می آید و تا حدودی شبیه به اندام جنسی پستانداران می گردد به این لوله جنسی در اصطلاح گونوپودیوم ( Gunopodium ) اطلاق می شود .نر ها در این گونه از رنگ های درخشان تری نسبت به ماده های برخوردار می باشند

جفتگیری / تولید مثل:  بعد از پایان دوره بارداری ماهی ماده شروع به زایمان نوزادان می کند در این حالت نوزادها که ازنظر رشد اندام تا حدود زیادی به تکامل رسیده اند به صورت گلوله شکل از بدن ماهی ماده خارج شده و بعد با یک حرکت سریع و جهش مانند به حالت عادی و طبیعی در آمده و شروع به شنا می کنند . برخلاف سایر زنده ها اندلر علاقه ای به خوردن نوزادان خود نشان نمی دهد .مدت باردادری در این گونه بین ۲۳ تا ۲۴ روز می باشد.

سازگاری : ماهی اندلر با اکثر ماهیان آکواریومی سازگار می باشد.البته نباید انها را با ماهیان گوشت خوار و مهاجم نگهداری نمود . جهت نگهداری از نمونه های خالص این ماهی بهتر است با گوپی ها نگهداری نگردند چون ممکن است با هم جفتگیری کرده و هیبرید های نا خالص تولید گردد.

رژیم غذایی :  اغلب همه چیز خوار بوده و میگوی آب شور ،کرم خاکی ،  پولکی ، آرتیمیای زنده و گرانول و... می توانند رژیم غذایی مناسبی برای این ماهی باشند. البته یک رژیم گیاهی شامل  اسفناج  نیز می تواند توصیه گردد به خصوص اینکه به رشد باله های ماهیان  نر کمک خواهد نمود

منطقه شنا: در قسمت میانی و یک سوم بالایی آکواریوم

حجم آکواریوم: ۳۵ لیتر

خرچنگ لاجوردی به علت رنگ آبی زیبای خود مجبوبیت خاصی در بین آکواریوم داران پیدا کرده است. با گذشت زمان و بزرگ تر شدن خرچنگ، رنگ آبی بدن تیره تر خواهد شد. خرچنگ لاجوردی در محیط طبیعی زندگی خود تا 12 سانتی متر رشد می کند. اما در آکواریوم هرگز به این اندازه نخواهد رسید. خرچنگ لاجوردی در طبیعت به رنگ های سبز لجنی تا آبی لاجوردی وجود دارد.

خرچنگ لاجوردی به طور کلی موجودی صلح جو است. اما احتمال این که ماهی های کوچک و کم جنب و جوش را شکار کند صفر نیست. برای جلوگیری از این اتفاق لازم است که وعده های غذایی آسان از نظر دسترسی، در اختیار خرچنگ قرار گیرد. غذاهای پروتئینی و همچنین جلبک از جمله غذاهای مورد علاقه ی خرچنگ لاجوردی هستند. توصیه می شود که از آکواریومی کوچک برای نگهداری از این خرچنگ استفاده شود. آکواریومی با حجم 20 تا 30 گالن برای خرچنگ لاجوردی مناسب است. دمای 20 تا 29 درجه ی سانتی گراد و پی هاش 6.5 تا 8.0 برای این خرچنگ مناسب است.

تکثیر خرچنگ لاجوردی کار آسانی و در صورت وجود شرایط مناسب در آکواریوم، تخمریزی انجام خواهد شد. اما برای تولید نژاد های زیباتر باید از جفت های مناسب و انتخاب شده استفاده نمود. استفاده از جفت مناسب موجب تولید خرچنگ هایی با رنگ آبی روشن می شود.

خرچنگ کوتوله ی نارنجی یا خرچنگ نارنجی دارف به علت رنگ زیبا و اندازه ی کوچکی که دارد یکی از محبوب ترین خرچنگ های آب شیرین محسوب می شود. خرچنگ نارنجی حداکثر تا 5 سانتی متر رشد می کند. این نوع خرچنگ از طریق تکثیر گزینشی در کشور آلمان به وجود آمده است.

خرچنگ نارنجی موجودی بسیار صلح جو است و هیچ صدمه ای به گیاهان آکواریوم، ماهی ها و سایر نرم تنان وارد نمی کند. آکواریوم خرچنگ نارنجی باید دارای گیاه و تکه های سنگ و چوب باشد تا فضاهایی همچون غار برای پنهان شدن خرچنگ فراهم آید. دمای 17.5 تا 26.5 درجه ی سانتی گراد و پی هاش 6.8 تا 8.0 برای این خرچنگ مناسب است.

خرچنگ نارنجی دارف مانند سایر خرچنگ های آب شیرین موجودی همه چیز خوار است و باید با انواع غذاهای پروتئینی و گیاهی تغذیه شود. همچنین فراهم کردن غذاهای زنده مانند ماهی های بسیار ریز و کم تحرک برای خرچنگ نارنجی موجب رشد و سلامت بیشتر و بهتر این خرچنگ می شود. غذاهای گیاهی همچون هویج، اسفتاج، لوبیا و کدو از غذاهای مورد علاقه ی خرچنگ نارنجی هستند. غذاهای پروتئینی نیز همچون کرم خونی، کرم خاکی، آرتیمیا و غذاهای خشک آماده برای خرچنگ نارنجی مناسب هستند.

نگهداری خرچنگ نارنجی با ماهیان صلح جو و آرامی مانند گوپی، مولی، پلاتی، دم شمشیری و انواع تترا بهترین گزینه است. از نگهداری این خرچنگ با ماهیان پرخاشگری همچون سیچلایدها و برخی از لوچ ها باید خودداری شود. چرا که خرچنگ به یک وعده ی غذایی برای این ماهیان تبدیل خواهد شد.

سفره ماهی آب شیرین با نام های هیستریکس و ماترو نیز شناخته می شود. در کل سفره ماهیان دارای 19 گونه ی متفاوت هستند که دو گونه ی آن ها در آب های شیرین زندگی می کنند. زیستگاه این ماهی رودخانه های جنوب شرقی آمریکا می باشد. دارای بدنی دوار می باشد که سایز آن از 25 سانتی متر تا 1 متر متفاوت است. سفره ماهی آب شیرین دارای دندان هایی در قسمت زیری بدنی است. برخی از گونه های این ماهی دارای دمی زهراگین هستند که این ویژگی آن ها را از پیرانا ها نیز خطرناک تر می کند.

پی هاش 6.5 تا 6.8 و دمای 25 درجه ی سانتی گراد برای این ماهی مناسب است. سفره ماهیان آب شیرین ماهیانی صلح جو هستند که تا 10 سال عمر می نمایند. این ماهیان به آکواریومی با حجم 400 گالن نیاز دارند. معمولا" به صورت تک نگهداری می شوند. چرا که در زمان همسر طلبی، معمولا" رفتارهای ماهی نر موجب مرگ ماهی ماده می گردد.

نگهداری از این ماهیان کار آسانی نیست. فیلتراسیون مناسب و کنترل مکرر میزان نیترات آب الزامی است. همچنین بخاری مورد استفاده در آکواریوم این ماهی باید دارای حفاظ باشد. در غیر این صورت در صورت برخورد ماهی به بخاری، ماهی به شدت دچار سوختگی می شود.

ماهی نر به وسیله ی لوله ی جفتگیری خود از ماهی ماده تشخیص داده می شود. تکثیر این ماهی در صورت انتخاب جفت مناسب کار آسانی است. لازم به ذکر است که بیشتر گونه های سفره ماهیان بچه های خود را به صورت زنده به دنیا می آورند.

غذاهای باکیفیت همچون میگو و دل، انواع نرم تنان مانند صدف و حلزون و خزندگانی چون کرم خاکی برای این ماهی مناسب اند.

ماهیان کف زی مانند لجن خوارها برای نگهداری با این کاهی مناسب نیستند. زیرا به قسمت زیر شکم سفره ماهی صدمه وارد می کنند.

ماهی سرسوسماری از جمله ماهیانی است که به ندرت در آکواریوم ها دیده می شود. شاید یکی از دلایل این موضوع رشد بیش از اندازه ی این ماهی باشد. سر سوسماری تا ۱۷۵ سانتی متر رشد می کند و به به آکواریومی با حداقل حجم ۲۲۵۰لیتر نیاز دارد. زیستگاه سرسوسماری آمریکای جنوبی است. از مشخصه های این ماهی پوزه ی بزرگ آن است که تقریبا" دو برابر سر ماهی است. دارای بدنی استوانه ای است که با پولک های لوزی پوشیده شده است. ماهی های بالغ دارای رنگ کرم همراه با نقاطی بزرگ بر روی بدن و باله ها هستند. سر سوسماری دارای یک ردیف دندان های تیز است که این ماهی را برای نگهداری در آکواریوم نامناسب می گرداند. این ماهی جهنده ی خوبی است و در صورتی که اندازه ی بزرگی داشته باشد قطعا" به درپوش آکواریوم صدمه وارد می نماید.

آکواریوم این ماهی نیاز به گیاه و فضاهایی برای پنهان شدن ماهی دارد. دمای ۲۳ تا ۲۷ درجه ی سانتی گراد و پی هاش ۶.۶ تا ۷.۲ برای این ماهی مناسب است.

تکثیر سرسوسماری کار نسبتا" دشواری است. ماهی ماده در زمانی که احساس خطر کند نوزادان را در دهان خود جمع آوری می نماید. نوزادان این ماهی رشد سریعی دارند و به سرعت دارای دندان می شوند. این عامل سبب می شود تا نوزادان بزرگ تر به نوزادان کوپک تر صدمه وارد کنند و حتی بزرگ تر ها از کوچک تر ها تغذیه نمایند.

سرسوسماری را می توان با غذاهایی همچون ماهی، دل گاو و انواع کرم تغذیه نمود. اما ماهی بهترین گزینه برای تغذیه ی سرسوسماری است و ممکن است که این ماهی سایر غذاها را نپذیرد.

ماهی آروانای سیاه بومی جنگل های شناور آمازون است. آروانا دارای بدنی کشیده و استخوانی است. تفاوت آروانای سیاه با آروانای نقره ای بسیار ناچیز است. آروانای سیاه دارای بدنی تیره تر نسبت به آروانای نقره ای است و همچنین انتهای باله های آن نارنجی رنگ است. این ماهی در محل زندگی طبیعی خود از حشرات و ماهیان کوچک تر از خود تغذیه می کند. آروانا برای شکار حشرات، خود را به بیرون از آب پرتاب می کند. این ماهی قدرت پرش بسیاری دارد و در محیط طبیعی می تواند تا 1 متر بالاتر از آب جهش انجام دهد. این ماهی برای شکار حشرات، در زیر محل مورد نظر کمین کرده و طعمه را با چشمان خود زیر نظر می گیرد. سپس با یک پرش سریع طعمه را با دهان خود می گیرد. ماهی آروانا می تواند با استفاده از کیسه ی هوایی خود لحظاتی بیرون از آب زنده بماند.

آروانا رشد زیادی دارد و می تواند تا 90 سانتی متر رشد کند. به همین دلیل به آکواریومی بزرگ با حداقل حجم 945 لیتر نیاز دارد. برای کف آکواریوم این ماهی بهتر است که از شن ریز استفاده شود و همچنین گیاهان انعطاف پذیر در آکواریوم قرار گیرند. در قسمت بالایی آکواریوم باید فضای فراوانی برای شنا کردن ماهی وجود داشته باشد. سطح آکواریوم آروانا حتما" باید با یک در پوش مقاوم و محکم پوشانده شود. زیرا همان طور که گفته شد آروانا پرشگر قدری است. دمای 23 تا 28 درجه ی سانتی گراد و پی هاش 6.0 تا 7.0 برای این ماهی مناسب است.

ماهی آروانا پس از تخمریزی، تخم ها و نوزادان را در دهان خود نگهداری می کند که این مسوولیت به عهده ی ماهی نر است. نوزادان تا زمانی که به سن بلوغ برسند در دهان پدر خود نگهداری می شوند. این دوره 50 تا 60 روز به طول می انجامد. در محیط طبیعی زندگی، نوزادان آروانا به راحتی توسط سایر ماهی ها از جمله سیچلایدها شکار می شوند. به همین دلیل بهتر است که در زمان تخمریزی و نگهداری از نوزادان، ماهی آروانا به صورت انفرادی در یک آکواریوم نگهداری شود.

ماهی آروانا غذاهای مختلف را می پذیرد. در کل غذاهایی که در سطح آب شناور بمانند برای این ماهی بهتر هستند. حشرات و ماهی های زنده بهترین خوراک برای ماهی آروانا است. میگوی خشک شده و غذاهای اقیانوسی نیز برای این ماهی مناسب است.

توصیه می شود که ماهی آروانا به صورت تک در آکواریوم نگهداری شود. زیرا در صورت برخورد با سایر ماهی ها دچار زخم های بدنی فراوان می شود. برای مثال بدن ماهی آروانا با یک ضربه ی ماهی اسکار از وسط می شکند. البته اندازه ی ماهی ها نیز مهم هستند.

اگر قصد خرید ماهی آروانا را دارید به این نکنه توجه داشته باشید که ماهی آروانای سالم دارای سبیلک هایی صاف و در راستای بدن ماهی است. در صورت شکسته یا خمیده بودن این سبیلک ها، ماهی مورد نظر ماهی مرغوبی نخواهد بود.

حلزون سیب امروزه در بیشتر آکواریوم های آب شیرین نگهداری می شود که علت آن سادگی نگهداری و فواید این نرم تن است. از جمله فواید این حلزون، علاقه ی زیاد او به خزه ها و جلبک هاست که این امر موجب می شود شیشه ی آکواریوم را به خوبی تمیز کند. در برخی مواقع اشتهای بیش از حد این حلزون موجب می شود که به گیاهان درون آکواریوم صدمه وارد کند که این یک نکته ی منفی است. رقابت این حلزون بر سر غذا با سایر نرم تنان درون آکواریوم قابل توجه است. حلزون سیب بدن بزرگ خود را بر روی غذاهایی که در کف آکواریوم انباشته شده اند قرار می دهد تا غذا از دید سایر موجودات درون آکواریوم محفوظ بماند. از جمله دیگر نکات منفی این حلزون رشد بیش از اندازه ی آن تا 14 سانتی متر است. در کل رمز موفقیت در نگهداری از حلزون سیب این است که محیط زنگی حلزون به گونه ای باشد که خصوصیات منفی کمتر بروز کنند و خصوصیات مثبت در بالاترین حد خود را نشان دهند.

حلزون سیب دارای رنگ های متنوعی است. از جمله رنگ های این حلزون می توان به قهوه ای، قهوه ای مایل به زرد، سفید، زرد و حتی آبی، بنفش، صورتی و سبز اشاره نمود. حلزون سیب با نام حلزون طلائی نیز شناخته می شود. نگهداری این حلزون در آکواریومی با شرایط رشد سریع خزه ها و گیاهان مناسب است. به طور متقابل نگهداری این حلزون در آکواریوم با گیاهان حساس و دیر رشد اصلا" توصیه نمی شود. حلزون سیب توانایی قابل توجهی در تغییر رژیم غذایی خود دارد. این نرم تن می تواند انواع گیاهان، غذاهای سایر ماهی ها و حتی ماهی های مرده را به عنوان غذا مصرف کند.

در آکواریوم های خانگی، فعالیت حلزون سیب بیشتر در طول شب انجام می گیرد و در هنگام روز به مناطق تاریک تر آکواریوم پناه می برد. دمای 18 تا 28 درجه ی سانتی گراد و پی هاش 6 تا 8 برای حلزون سیب مناسب است.

تولید مثل و تکثیر حلزون سیب به سادگی صورت می پذیرد. در صورت مساعد بودن شرایط آب و بالا بودن دما، حلزون سیب در آکواریوم تخمریزی می نماید. این امر، ویژگی مثبتی محسوب نمی شود. چرا که در صورت تکثیر، به سرعت تعداد این حلزون در آکواریوم زیاد می شود و زندگی برای سایر ماهی های آکواریوم غیر ممکن می گردد. برای جلوگیری از این اتفاق نگهداری یک حلزون در آکواریوم توصیه می شود.

سخت پوستان بزرگترین زیر شاخه از شاخه بند پایان بشمار میاید که بیش از 4200 گونه را در خود جای داده است که اکثراً دریازی بوده وتعدادی نیز در آبهای شیرین زیست می کنند و همچنین برخی خشکی زی بحساب میایند

میگوهای مولد وحشی که بطور طبیعی تخمریزی می نمایند عموماًتعداد بیشتری تخمک از میگوهای پرورشی تولید می نمایند .یک میگوی ماده در شرایط طبیعی ممکن است تا بیش از 5 با تخمریزی نماید.

تاریخچه ای از پرورش میگوی دراز آب شیرین

نام علمی :Gnathonemus petersii

نام های رایج و بازاری : فیل ماهی

 نگه داری : کمی سخت است به خصوص اینکه  به شدت نیازمند آب با کیفیت عالی هستند .

حد اکثر اندازه : 23-35 سانتی متر

pH - 6-7.2

دما : 73-82*F (23-28*C)

طول عمر : 6-10 سال

زادگاه : اصالتا متعلق به آب های آرام  آفریقا و عموما اطراف نیجر هستند .

رفتار : صلح جو هستند . ولی بزرگترها به کوچکترها حمله می کنند .

اندازه ی تانک : برای یک فیل ماهی بالغ تانکی با 50  گالون ظرفیت لازم است .

ماهیان سازگار : با همه نوع ماهی سازگار است . ولی ممکن است غذا به آنها نرسد . می توانید آنها را با تتراها ، آنجل ها و یا دیسکس نگه داری کنید.

تولید مثل :  تکثیر آنها در اسارت سخت است .

رژیم غذایی : فیل ماهی هااصولا جز ماهی های لاشه خور آکواریوم هستند این ماهی به میگوی آب شور ، کرم خونی و غذای زنده علاقه مند است ولی معمولا با پولکی ها سازگار نیستند .

آبزي پروري : آموزش كشت دافني (موينا)

از آنجايي كه دافني از غذاهاي زنده مهم در صنعت تكثير و پرورش آبزيان آب شيرين محسوب ميشود تصميم گرفتم در خصوص تكثير اين سخت پوست باارزش توضيحاتي را در سایت بگنجانم :
دافني ها كلادوسرهاي سخت پوست كوچك آب شيرين با نام عمومي خاكشي هاي سخت پوست هستند. اين نام عمومي فقط بدليل سايزشان نبوده بلكه بدليل حركت جهشي ناگهاني وكوتاهشان در آب است.جنسهاي دافني و موينا بشدت خويشاوند مي باشند. آنها در سرتاسر جهان وجود دارند وتمام آنها به دافني معروف هستند. دافني داراي بدني كه شامل سر وتنه هستند ( شكل 1) آنتن ها (شاخك ها) ابزار اصلي موقعيت يابي هستند.چشمان مركب بزرگ زير پوست در دو.................................

پرورش ماهی در شالیزار

مکان یابی
اجرای نقشه طرح
آماده سازی زمين و کشت برنج
کشت بچه ماهيان
عملیات داشت برنج
مراقبتهای ویژه پرورش ماهی
برداشت برنج
پرورش ماهی بعد از برداشت برنج و صيد ماهی


در شاليزار مي توان علاوه بر توليد برنج , ماهي نيزپرورش داد. شالیزارهايي كه داراي آب كافي وزمين مناسب ومسطح باشند , مي توانند جهت پرورش ماهي كپور مورد استفاده قرار گيرند , بدين ترتيب كه يك پناهگاه كوچك در پايين دست مزرعه برنج احداث مي شود ودر اوايل بهار بچه ماهيان را به داخل اين پناهگاه مي ريزيم و تا زمانيكه شاليزار آماده مي شود ودر آن نشاء كاري صورت...........................

آشنایی با میگو و طریقه پرورش آن

پرورش میگو

گونه‌های میگوی آب شیرین جنس Macrobrachium در سراسر مناطق گرمسیری و نیم گرمسیری جهان پراکنده‌اند. این گونه‌ها در اغلب آبهای شیرین داخلی شامل دریاچه‌ها ، رودخانــه‌ها، باتلاقها ، نهرهای آبیاری ، کانالها و استخرها یافت می‌شوند. اغلب گونه‌ها در مراحل نخستین چرخه زندگیشان به آب لب شور نیاز دارند و بنا بر این در آبهایی یافت می‌شوند که مستقیم یا غیر مستقیم به دریا می‌پیوندند، هر چند بعضی از آنها چرخه زندگیشان را در دریاچه‌های داخلی آب شور یا آب شیرین کامل می‌کنند. بعضی از.......................

به طور کلی رفتار و وضع ظاهری ماهی بیمار از ماهی های سالم متمایز است.بنابراین به آسانی می توان در یک آکواریوم بین تعدادی ماهی یک یا چند ماهی بیمار را شناسایی نمود.عوامل ظاهری عمده ای که در تشخیص و شناسایی ماهی بیمار موثر هستند عبارتند از:


۱-بیحال شدن ماهی

۲-فرار نکردن در اثر تحریک یا ترساندن

۳-شنای غیرطبیعی

۴-جدا شدن از سایر ماهی ها و کناره گیری کردن از آن ها

۵-مالیدن بدن به دیواره ها یا کف

۶-ماندن در سطح آب

۷-باز نگه داشتن دهان

۸-سریع شدن تنفس و افزایش تعداد آن در دقیقه

۹-پریدن از آب

۱۰-کمرنگ شدن سطح بدن

۱۱-خونریزی جلدی

۱۲-سخت شدن یا پاره شدن باله ها

۱۳-تا خوردن باله ها

۱۴-ظهور لکه های سفید یا قرمز بر روی بدن

۱۵-پیدا شدن لکه های ابر مانند بر روی بدن

۱۶-امساک یا غیر طبیعی بودن تغذیه

هر ماهی بیمار ممکن است یک یا چند عامل از عوامل فوقالذکر را نشان دهد.در هر صورت بلا فاصله بعد از ظهور علایم بیماری باید در اسرع وقت نسبت به شناسایی و کنترل عامل بیماریزا اقدام نمود.در غیر این صورت ممکن است ماهی ها در وضعی قرار گیرند که کنترل یا مداوای آن ها امکان پذیر نباشد.

نام خانواده: شیربت زنده زای دندان دار
نام ماهیان : دم شمشیری (رنگهای مختلف)
طول حداکثر: 13 سانتی متر
سطح شنا: تمام سطوح آب
مکانهای جاگیری :میان تخته سنگهاو گیاهان آبزی
نور مناسب: روشن ، بدون تابش مستقیم آفتاب
همزیستی: سازگار با تمام ماهیان آکواریومی
تغذیه: غذای خشک
خصوصیات فیزیکوشیمیایی : دما 25درجه سانتی گراد - سختی آب 14 درجه - Ph= 7.3

تولید مثل شون همانند مولی هاست!
رفتار و نوع تولید مثل : زنده زا،این ماهی زیبااز محبوبترین ماهیان اکواریومی است. زائده شمشیر مانند ماهی نر را از ماده ها جدا میکند. حرکات زیبا و مهربانی این ماهی باعث شده است، توجه اکثر آکواریوم دارها به آن جلب شود. این ماهی به سرد شدن آب حساس است. این ماهیها بخاطر پره کشیده زیرین باله دمی شان که فقط در جنس نر دیده می شود، به این نام شهرت یافته اند.
دم شمشیری ها را می توان براحتی در آکواریوم نگهداری کرد.
این گونه ماهی برای نخستین بار در آمریکای جنوبی یافت شد

 

مولی  Molly:

نام خانواده : مولی
نام ماهیان : مولی(رنگهای مختلف)
طول حداکثر: 10 سانتی متر سطح شنا: تمام سطوح آب
مکانهای جاگیری :میان تخته سنگهاو گیاهان آبزی
نور مناسب: روشن ، بدون تابش مستقیم آفتاب
همزیستی: سازگار با تمام ماهیان آکواریومی
تغذیه: غذای خشک
خصوصیات فیزیکوشیمیایی : دما 26درجه سانتی گراد /سختی آب 20 درجه/پی هاش=7/5
دشواری نگهداری: گروه 2: ماهیان زرنگ و راحت که از نظر تغذیه به مراقبت بیشتری نیاز دارند اما در زمینه ویژگیهای آب نیاز مخصوصی ندارند.
رفتار و نوع تولید مثل : زنده زا، ماهی زیبا، صلح جو و کم توقع بوده و اکواریوم های روشن با تراکم گیاهان آبزی را دوست دارند. ماهی نر کوچکتر و دارای آلت تناسلی است.

یک کپور دنداندار زنده زا است.بیرون آمدن لاروها از تخمهای بارور شده و رشدشان در درون بدن ماده صورت می گیرد.چندین نوع از این ماهی مشهور تماماً سیاه شامل یک فرم دم بربطی تکثیر شده است.

گونه ای آسان برای نگهداری و تکثیر است    

اسبک دریایی :

اسبک دریایی نوعی ماهی است که در دریاهای گرم زندگی می‏کند. از آنجا که اسب‏های دریایی به طور عمودی شنا می‏کنند و بدن آنها پوششی استخوانی دارد، شباهتی به ماهی‏ها ندارند و چون سر این ماهی‏ها شبیه به سر اسب است، به آنها اسبک دریایی گفته‏‏اند.

-اسبک دریایی وقت خود را در میان جلبک‏های دریایی می‏گذراند. جانور برای نگه داشتن خود، دمش را به دور جلبکی حلقه می‏کند و مدت‏ها به همان حال می‏ماند. اسبک‏ های دریایی از میگوهای کوچک و پلانکتون‏هایی که همراه جریان آب وارد دهان آنها می‏شود، تغذیه می‏کنند.

-   اسبک دریایی ماده تخم‏های خود را درون کیسه‏‏ای که روی شکم اسبک دریایی نر قرار دارد، می‏گذارد. بعد از 5 هفته، بیش از 200 نوزاداسب دریایی از تخم و از بدن نوع نر بیرون می‏آیند. شکل این نوزادان کاملاً شبیه پدر و مادر است.

- اژدهای دریا، نوعی اسبک دریایی است که در نوار ساحلی استرالیا یافت می‏شود. طول اژدهای دریا به 5/1 متر می‏رسد. جانور به کمک بخش‏های برگ‏مانندی که در سراسر بدنش رشد کرده‏اند، خود را استتار می‏کند.

گیاهان آبزی

 فهرست :

 فصل اول :  مقدمه

فصل دوم :  مقدمه ای بر لیمنولوژی و ارتباط آن با ارگانیسم ها و گیاهان آبزی

فصل سوم : سطوح مطالعه و اکولوژی گیاهان آبزی

فصل چهارم : سازشهای گیاهان آبزی با محیط آب

فصل پنجم : آلودگی آبها و اثرات متقابل آنها و گیاهان آبزی

فصل ششم :  مدیریت گیاهان آبزی

فصل هفتم : ارتباط متقابل گیاهان آبزی و سایر ارگانیسمها

فصل هشتم : منابع علمی وآشنایی با مهمترین گونه های گیاهان آبزی ایران

فصل نهم : گذری بر مقالات و منابع مرتبط 

                 ادامه مطلب....................

کالبد شناسی آبزیان

۱- پوست

پوست آزاد ماهیان برای جلوگیری از نفوذ آب به بدن ماهی وایجاد صفحه زرهی به نام فلس است، زمانی که ماهی تحت استرس قرار می گیرد از اپیدرم موکوس ترشح می شود که از بروز عفونت جلو گیری می کند وباعث سهولت بیشتروصرف انرژی کمتر در شنا می باشد. گاهی عفونت های انگلی باعث ترشح موکوس غلیظ می شود که باعث تیرگی پوست می شود.

فلسها، صفحاتی بیضی شکل از جنس استخوان هستند ودرزیر اپیدرم قرار دارند ودر زمان بچه ماهی نورس تولید می شوند. وقتی ماهیان به دلیل ابتلا به بیماری سست وضعیف ........................

                                      ادامه مطلب..........................

 الگو:نام انگلیسی Caspian vimba, Southern white-eye vimba با نام علمی:(Vimba vimba persa (Pallas,1817 گونه‌ای ماهی از خانواده کپورماهیان است که در دریای خزر یافت می‌شود.

حداکثر طول و وزن در آن به ترتیب ۳۰ سانتی‌متر و ۳۶۰ گرم است (میانگین ۱۶٫۵ سانتی‌متر و ۶۰ گرم). بدن این ماهی دراز و..........................

                                      ادامه مطلب........